Na twee nachten Borkum willen we door naar het romantische (of is het geromantiseerd?) Juist. Onze zeilmaatjes (zeiljachten Senang en Clever 23) zijn een dag eerder al naar het tweede Duitse Waddeneiland vertrokken. ’s Ochtends discussieren we even. We zijn laat opgestaan, maar als we in de óchtend nog weg willen is er geen moment te verliezen. Sterker nog: dan hadden we al onderweg moeten zijn. We rekenen en rekenen en besluiten dat we die tocht, die volgens zeggen een ‘paar uurtjes’ is, uitstellen tot na het avondeten. Volgens Quicktide kunnen we vanaf 19.10 uur over het Workummerwattfahrwasser.
We vertrekken uiteindelijk nog net iets later de gepland. Zenuwachtig, want de zon zakt al. Maar hé, een paar uurtjes, dat gaan we wel redden voor zonsondergang. Toch? De route wordt aangeduid met prikken en het eerste deel gaat heel voorspoedig. In het zeegat onder Memmert maken we een paar flinke slagen (zeilen dus). Dan gaan we op zoek naar de prikken van het Nordland Fahrwasser. De laptop met navigatie staat aan, maar de prikken moeten onlangs verplaatst zijn. We vinden ze niet!
We komen prikken tegen van wat volgens ons een geul verder moet zijn. Prima, dan nemen we die… We varen een stuk en komen dan niet verder, de volgende prik is in de verste verte (in de schemer) niet te bekennen. Johan belt onze zwager met de vraag welke route zij gezeild hebben en ik vaar ondertussen terug.
We besluiten de prikken te laten voor wat ze zijn en blind om GPS+laptop en dieptemeter verder te varen. Heel rustig varen we de route zoals die in elk geval in januari 2011 (achtergrondkaart in Open CPN) beprikt moest zijn. Een gok, maar het gaat. We hebben het hele eind minstens een meter kielspeling (uitgaande van circa 85 cm diepgang bij ingetrokken midzwaard). Op een gegeven moment vinden we de prikkengeul en volgen we die. In mijn enthousiasme volg ik de prikken westelijk onder het eiland door in plaats van oostelijk… We ontdekken onze fout en keren terug.
Inmiddels is het niet meer schemerig en ook niet meer heel erg gezellig aan boord. We sturen van prikken-schim naar prikken-schim. Telefonisch krijgen we instructies over hoe we de haven van Juist moeten binnen lopen. We hebben al een tijd niet meer op ons horloge gekeken en varen gespannen verder. We zoeken naar de verlichting die de haveningang markeren, maar zien niets. Klopt ook, blijkt achteraf, de haveningang van Juist is niet verlicht.
Onderaan de zeil(boot)vormige uitkijktoren staat zwager Willem ons op te wachten. Vanaf de kade loodst hij ons naar een vrij vak. We blijken inmiddels het gesprek van de steiger en zijn opgelucht dat we er zijn. We drinken er een op. Juist is prachtig, zo zullen we de volgende dag ontdekken. Wat we geleerd hebben? Check hoeveel mijl je route is voor je vertrekt én bereken wat dat (worst case) betekent qua reistijd, en bekijk even een kaartje/luchtfoto van hoe de havenaanloop er uit ziet.
500 meter van Waddenhaven naar Noordzeestrand!
Twee uren voor laagwater, hier blijven we voor aan boord!
Laagwater op Juist, daar hebben we ons kiel-midzwaard-jachie voor!
Of we Juist geromantiseerd hadden? Nee! Wat een heerlijk eiland. Zeker een herhaalbezoek waard. Maar dan komen we gewoon bij daglicht…